Paloma de Papela
Max Castro
Dove van Papier
Ik ga mezelf een verhaal geven
En me zaaien in vrijheid
Mijn berg en mijn verlangens
Mijn ochtenden en mijn moeder
Herleven en gaan weg
Mijn grens is de stilte
En de oorlog weer een dag
Mijn strijd is de herinnering
Elke nacht is mijn troost
Om te beginnen met dromen
En me om te vormen tot veld
Geen angst voelen, alleen mijn geloof
Mijn boom opnieuw terugwinnen
Een nest maken voor mijn duif van papier
Ik ga de sneeuw ontkleuren
Onze bloed heeft het bevlekt
Ik ga mijn ziel opnieuw uitvinden
Me ontdoen van deze karma
En mijn hart eruit trekken
Niemand gaat het huilen veranderen
Of de littekens op mijn huid
Geen schaduw of angst
Ik heb leven en vlieg hoog
In mijn duif van papier