Die Reise

Een oude foto in mijn hand
Toen we nauwelijks wisten wie we zijn
Vijf zomers en we waren eindeloos
Totdat iedereen zijn eigen weg ging

Tim is nu in Freiburg, Tobi in Berlijn
Philipp werd advocaat, alleen Hannah is gebleven
Manu wilde danser worden, nu doet hij BWL
De tijd gaat zo snel in de achteruitkijkspiegel

Zo gaan de jaren verder het land in
Zo begint het nieuwe na het oude
We zijn op reis, en op een dag
Komen we aan, komen we aan
We beginnen opnieuw, geven bijna op
We struikelen en vallen en trekken ons weer omhoog
Zo gaan de jaren, en op een dag
Komen we aan, komen we aan

Was kort thuis, was lang niet hier
Waar steen op steen staat zoals vroeger
De oude straat is bijna zoals toen
En toch is er zoveel veranderd

Kathi heeft nu kinderen, we hebben nauwelijks nog contact
Kolja doet sociaal werk en Mark heeft het niet gered
Clemens reist door Frankrijk, zoekt nog steeds zijn geluk
En ik speel mijn liedjes en denk aan jullie terug
En iedereen heeft verhalen, die hij graag vertelt
De tijd gaat zo snel in de achteruitkijkspiegel

Zo gaan de jaren verder het land in
Zo begint het nieuwe na het oude
We zijn op reis, en op een dag
Komen we aan, komen we aan
We beginnen opnieuw, geven bijna op
We struikelen en vallen en trekken ons weer omhoog
Zo gaan de jaren, en op een dag
Komen we aan, komen we aan

Ik speel hier mijn liedjes en denk aan jullie terug
Aan al onze dromen, aan elk moment
Maakt niet uit waar we ook landen, het heeft allemaal een zin
Ieder reis leidt ergens heen

Zo gaan de jaren verder het land in
Zo begint het nieuwe na het oude
We zijn op reis, en op een dag
Komen we aan, komen we aan
We beginnen opnieuw, geven bijna op
We struikelen en vallen en trekken ons weer omhoog
Zo gaan de jaren, en op een dag
Komen we aan, komen we aan

Een oude foto in mijn hand
Toen we nauwelijks wisten wie we zijn