Naturaleza Muerta
Mecano (ES)
Dode natuur
De zon is nog niet opgekomen
En Ana en Miguel
Steken al een vuurtje aan
Zij bovenop hem
Man en vrouw
Verwoesten het bed
En de zee die gek is op Ana
Kiest ervoor niet te kijken
De jaloezie vergeeft niet
Aan het water, noch aan de algen, noch aan het zout
Bij zonsopgang
Is Miguel al
Op zijn boot
Geef me een kus, lief
En wacht stil
Bij het strand
En de zee fluistert in zijn taal
Vervloekte visser!
Neem afscheid van haar
Ik wil haar hart niet delen
En huilen, en huilen, en huilen om hem
En wachten, en wachten, en wachten rechtop
Aan de oever tot Miguel terugkomt
Ze zeggen in het dorp
Dat die witte rots Ana is
Bedekt met zout en koraal
Wacht op het strand
Wacht niet langer, meisje van steen
Miguel komt niet terug
De zee houdt hem gevangen
Omdat hij niet wil toegeven aan een vrouw
En huilen, en huilen, en huilen om hem
En wachten, en wachten, en wachten rechtop
Aan de oever tot Miguel terugkomt
Er zijn zelfs mensen die beweren
Dat wanneer er een storm is
De golven veroorzaakt worden
Door Miguel die vecht op leven en dood met de zee
En huilen, en huilen, en huilen om hem
En wachten, en wachten, en wachten rechtop
Aan de oever tot Miguel terugkomt
En huilen, en huilen, en huilen om hem
En huilen, en huilen, en huilen om hem
En huilen, en huilen over de zee
