El Cosechero
Mercedes Sosa
De Oogstman
De oude rivier die stroomt
Over de dageraad heen
Als een grote waterplant
Draagt de vlot in zijn dolle schommelingen
Op weg naar de oogst, oogstman zal ik zijn
En, tussen witte plukken, zal ik mijn hoop bezingen
Met doorleefde handen, laat ik in het katoen
Mijn hart achter
Het land van het Chaco, met quebracho en wildernis
Zal in mijn bloed branden met een schorre sapucay
En zal zijn, in de furrow, mijn hoed onder de zon
Baken van licht
Katoen dat verdwijnt, dat verdwijnt, dat verdwijnt
Zacht geld nat van de maan en zweet
Een klein huisje dronken van dromen en liefde
Dat wil ik
Katoen dat verdwijnt, dat verdwijnt, dat verdwijnt
Zacht geld nat van de maan en zweet
Een klein huisje dronken van dromen en liefde
Dat wil ik
Van Corrientes kom ik
Barranqueras is al in zicht
En, aan de kust, een accordeon
Zuchtend speelt zijn langzame chamamé
Op weg naar de oogst, oogstman zal ik zijn
En, tussen witte plukken, zal ik mijn hoop bezingen
Met doorleefde handen, laat ik in het katoen
Mijn hart achter
Het land van het Chaco, met quebracho en wildernis
Zal in mijn bloed branden met een schorre sapucay
En zal zijn, in de furrow, mijn hoed onder de zon
Baken van licht
Katoen dat verdwijnt, dat verdwijnt, dat verdwijnt
Zacht geld nat van de maan en zweet
Een klein huisje dronken van dromen en liefde
Dat wil ik
Katoen dat verdwijnt, dat verdwijnt
Zacht geld nat van de maan en zweet
Een klein huisje dronken van dromen en liefde
Dat wil ik
