Minuetto
Mia Martini
Minuetto
Het is elke avond een raadsel voor mij...
Een wachten, gelijk aan een marteling.
Te vaak wil ik je zeggen: nee!
En dan zie ik je en heb ik niet de kracht!
Mijn hart rebelleert tegen jou, maar mijn lichaam niet!
Jouw handen, instrumenten op mij,
Die je dirigeert als de meester die je bent...
En kom naar mijn huis, wanneer je wilt, vooral 's nachts,
Slaap hier, ga weer weg, het zijn altijd jouw zaken.
Je weet dat je hier boven, hoe slecht het ook gaat,
Helemaal mij krijgt, als je het wilt, voor een nacht...
... En de eenzaamheid groeit steeds meer,
In de grote leegtes die je me achterlaat!
Een passie ontkennen, nee,
Maar ik kan niet altijd ja tegen je zeggen en me zo klein voelen
Elke keer dat ik hier voor je sta.
Te kostbaar is het geluk voor mijn naïviteit.
Ik blijf op je wachten in de avonden om liefde te bedelen...
Ik ben altijd de jouwe, wanneer je wilt, vooral 's nachts,
Slaap hier, ga weer weg, het zijn altijd jouw zaken.
Je weet dat je hier boven, hoe slecht het ook gaat,
Helemaal mij krijgt, als je het wilt, voor een nacht... ik ben de jouwe...
... De nacht in mijn huis, ik ben de jouwe, ik ben duizend keer de jouwe...
En het leven gaat aan ons voorbij, ik zie nooit horizonten!
De tijd profiteert en steelt zoals jij deed,
De rest van een jeugd die ik niet meer heb...
En ik ga door op hetzelfde pad, altijd dronken van melancholie,
Nu geef ik toe dat de schuld misschien alleen de mijne is,
Ik had je moeten verliezen, in plaats daarvan heb ik je gezocht.
Minuetto klinkt voor ons, mijn geest stopt nooit.
Ik weet niet hoe de ware liefde eruitziet...
Gedachten komen en gaan, zo is het leven...