Boku Ga Shinou To Omotta No Wa

Ik dacht dat ik zou sterven omdat de zeemeeuw op de steiger huilde
De verleden tijd drijft tussen de golven en verdwijnt, ik wil erachteraan vliegen
Ik dacht dat ik zou sterven omdat de perzikbloesem op mijn verjaardag bloeide
Als ik zing in dat zonlicht, kan ik dan veranderen in de resten van een insect en de aarde?

De witte mist, de haven, de vuurtoren, de roestige boogbrug, de afgedankte fiets
Voor de kachel in het houten station kan mijn hart nergens naartoe reizen
Vandaag voelt net als gisteren, als ik morgen wil veranderen, moet ik vandaag veranderen
Ik begrijp het, ik begrijp het, maar

Ik dacht dat ik zou sterven omdat mijn hart leeg was
Dat ik huilde omdat ik niet vervuld ben, komt vast omdat ik verlang naar vervulling

Ik dacht dat ik zou sterven omdat mijn schoenveter losging
Ik ben niet goed in het opnieuw strikken, net als de verbinding met mensen
Ik dacht dat ik zou sterven omdat een jongen naar me keek
Ik maak een diepe buiging op bed en bied mijn excuses aan de jongen van die dag

In de schemering van de computer, het geluid van het leven in de vergaderkamer
De bel van de intercom, het geluid blokkeert de oren van de jongen in de vogelkooi
Ik vecht tegen een onzichtbare vijand in mijn zes tatami-kamer, de Don Quichot
De finish is toch lelijk

Ik dacht dat ik zou sterven omdat ze zeiden dat ik koud was
Dat ik huilde omdat ik wil worden geliefd, komt omdat ik de warmte van mensen heb leren kennen

Ik dacht dat ik zou sterven omdat jij zo mooi lacht
Dat ik alleen maar aan de dood denk, komt vast omdat ik te serieus ben over leven

Ik dacht dat ik zou sterven omdat ik je nog niet had ontmoet
Ik ben de wereld waarin iemand zoals jij is geboren een beetje meer gaan waarderen

Ik heb een beetje hoop voor de wereld waarin iemand zoals jij leeft.