Бэйба судьба

MiyaGi:
We hebben het vastgelegd, we herhalen, de buurten niet boos.
En als ik toch van je hou, vergeet dat dan niet.
Dit zijn geen spelletjes, geen geblabla, ik ben lange wegen gegaan.
Raad waarheen, naar welke steden?
Ik ben gewoon, mam, gefocust op onvervulde dromen.
En je kunt me niet van de rekening afschrijven, je kunt me niet voorspellen.
Laat de gedachten als vrije vogels ver weg vliegen.
De stormachtige gedachten zullen nog miljoenen regels voorspellen.
Draaiingen in het leven staan hier en daar voor de deur.
Ik word wakker om je weer te omarmen.
We zullen de wonden helen en deze wereldse naaktheid opblazen.
Ik ben weer met mijn gedachten bij jou, de drukte verstoort de rust.
We lijken misschien niet op elkaar, maar onze harten kloppen in hetzelfde ritme.
Dit is liefde, dit is het lot, dit is een droom, precies zo.
Ik ben bereid om samen met jou de tijd door te brengen.
Jij bent mijn geloof, voor de rest kan me niks schelen.

Ik geloof in jou, schat, het lot.
Jij alleen weet waar we heen gingen en waar de winden waaiden.
De tijd gaat niet terug.
Maar blijkbaar moeten we doorzetten, blijkbaar moeten we opschieten.

Hier is alles bedekt tot het donker is.
Er staan kolommen - fletse ogen.
Typa handen omhoog naar de lucht, vol van verdrietige vreugde.
De buurten dicteerden, een traan stroomde over mijn wang.
We vielen en stonden weer op, vielen en stonden weer op.
A-a! Oorlogen raasden, het bloed droop.
De tijd tikte, we bewerkten de beats als gekken.
De stemmen sneden de ritmes, we zijn levende hits.
We maakten alles teniet onder de lucht, bro.
Zoek me in de speler met rap - Andy-golf!
Daar vergeven ze geen fouten, wat is er te zeggen, man, wat!
Ik viel in een huurhuis in slaap, ving klappen.
Het lot kust me zachtjes op de lippen.
Ik geloofde niet in mijn krachten - was dom.
Nu, kijk, mam, we kunnen alles, zonder twijfel.
Tegen de 20 schreeuwt de menigte: "Je bent een verdomde geniale!".
En het is een raar verzinsel. De tank komt op - mijn trots.
Tracks maken met mijn broer - dat is onze finesse.
Nu heeft niemand het recht om mijn fouten te veroordelen.
We leven met de wereld, schat! Van rap naar draad.

Ik geloof in jou, schat, het lot.
Jij alleen weet waar we heen gingen en waar de winden waaiden.
De tijd gaat niet terug.
Maar blijkbaar moeten we doorzetten, blijkbaar moeten we opschieten.