LA PAURA DEL BUIO

Ik hoor duizend stemmen praten, maar ik hoor niet wat ze zeggen
Ik kijk in de spiegel en stel me voor dat ik in de circus ben
Op een draaimolen van geluk en ik wil niet naar beneden
Ook al heb ik er geen plezier meer in
Soms voel ik me een wonder en soms belachelijk
Dan verlies ik in een oogwenk mijn verstand, maar vertel het niet verder
Ik ben niet mezelf
Ik ben niet mezelf

Dus neem me, bijt me, neem alles van me af
Ik blijf geen angst voor de duisternis hebben
En zelfs als ik op de grond lig, kapot
Blijf ik geen angst voor de duisternis hebben
Dus spuug me uit, scheur mijn kleren van mijn lijf
Ik blijf geen angst voor de duisternis hebben
Dus koop me, verkoop me, doe met me wat je wilt
Jij bent de enige die angst voor de duisternis heeft
Wij niet, wij niet, ik niet, ik

Ik bereid mijn wals met de duivel voor
Sinds ik klein ben
Je kunt me gek, klootzak, ziek noemen
Ik zal erop proosten met wijn
Ja, ik zal op jou proosten
Ja, ik zal op jou proosten
Want ik weet dat, ook al heb je me gehaat
Je mijn naam zult zingen

Dus neem me, bijt me, neem alles van me af
Ik blijf geen angst voor de duisternis hebben
En zelfs als ik op de grond lig, kapot
Blijf ik geen angst voor de duisternis hebben
Dus spuug me uit, scheur mijn kleren van mijn lijf
Ik blijf geen angst voor de duisternis hebben
Dus koop me, verkoop me, doe met me wat je wilt
Jij bent de enige die angst voor de duisternis heeft
Wij niet

Je komt terug naar me met een vermoeide blik
Je brengt sneden op je armen mee
Je bent alleen gebleven op de boot
Ik herken de tekenen op je gezicht
Je komt terug naar me met gevouwen handen
Je komt terug naar me

Je komt terug naar me met gevouwen handen
Je komt terug naar me
Je komt terug naar me met gevouwen handen
Je komt terug naar me