La Notte

Ja, het zal ook mysterieus en duister zijn,
Wanneer het wil, maakt het bang,
Maar het omarmt je en beschermt je als je luistert...
Als je je verbergt en in haar zoekt naar de kracht om verder te gaan
En haar niet verraadt met de zon en de stralen.
Het beschermt me tegen beledigingen en roddelaars, die alleen maar willen kwetsen en te schande maken,
Het laat me doen, ook al doe ik mezelf pijn, zonder me te beledigen..
Niet zoals jij, die in een moment
Alles hebt gewist.
En alleen het slechtste is in jou overgebleven door een fout en een moment waarin ik me alleen voelde,
Zonder moed...
Maar in de nacht weet ik dat je aan me denkt, lief,
In de duisternis zoek je altijd mijn handen, nee...
Doe niet alsof je al, al goed bent... je kunt niet zomaar vergeten.
Niets is zo diep en intens, of dat denk ik tenminste.
Ik zeg dat ik het kan, dan raak ik weer verdwaald en val ik weer
In momenten van wanhoop, wanneer om me heen
Alles donker is als,
Als de nacht,
Als de klappen,
Als de wonden die achtergelaten zijn en nooit genezen,
Nog steeds open.
Fouten maken is menselijk, maar voor jou is een fout alles.
Ik ben alleen maar een schoft en een gewelddadige, voor één keer probeer ik te luisteren
Naar het hart en niet naar de trots.
Maar in de nacht weet ik dat je aan me denkt, lief,
In de duisternis zoek je altijd mijn handen, nee...
Doe niet alsof je al, al goed bent... je kunt niet zomaar vergeten.
Niets is zo diep en intens, of dat denk ik tenminste.
Maar in de nacht weet ik dat je aan me denkt, lief, in de duisternis zoek je altijd mijn handen... nee!
Doe niet alsof je al, al goed bent...
Je kunt niet zomaar vergeten...
Niets is zo diep en intens, of dat denk ik tenminste.