Обречен (Doomed)
Molchat Doma
Veroordeeld
Gedachten aan het goede
Ik zal je alles laten zien, wat ik kan geven
En dan, zo zij het, sluit ik de deur hard
Ik ben moe van de liefde en van mezelf op te offeren
Voor altijd veroordeeld om de zieke wonden te helen
Een eeuwige slaap voor ons, op een plek waar ze ons niet verwachtten
De dorst om in de armen te zijn
Zachtjes te genieten van een teder aanraken
Weet je, ik zal vechten
Met belegeringen en pleisters zal ik niet breken
En dan, zo zij het, sluit ik de deur hard
Ik ben moe van de liefde en van mezelf op te offeren
Voor altijd veroordeeld om de zieke wonden te helen
Een eeuwige slaap voor ons, op een plek waar ze ons niet verwachtten
Ik ben veroordeeld
Ik ben veroordeeld
Ik ben veroordeeld
Ik ben veroordeeld
Ik ben veroordeeld
Ik ben veroordeeld