Ты Же Не Знаешь Кто Я (ty zhe ne znaesh kto ya)
Molchat Doma
Je weet niet wie ik ben
Die ogen zullen niet meer naar haar kijken
Een ontrouwe daad blaast de liefde uit
We voelen weer pijn, woorden snijden als een mes
We antwoorden op de kwade vragen met: Tot ziens
Je ziet me niet, je weet niet wie ik ben
Je hoort me niet, je kunt je het niet voorstellen
Je houdt niet van me, ik irriteer altijd
Je gelooft niet in tranen, — ik fluister die woorden
Mijn handen trillen, onmachtig pak ik de pen
Misschien moet het, misschien is het het niet waard
Geluiden, geschreeuw, lawaai — het raast door de draden
Wat daar is gebeurd — dat weten alleen wij
Je ziet me niet, je weet niet wie ik ben
Je hoort me niet, je kunt je het niet voorstellen
Je houdt niet van me, ik irriteer altijd
Je gelooft niet in tranen, — ik fluister die woorden
