Fado do Barrete Verde

Groene hoed en jasje
En de zwarte riem helemaal franjes
Achter de snelste stieren
Als de rozen naar de vlucht gaan
Volg de weg naar de arena
En het vee gaat als een raket
De stierenwachten zijn dit
Het mooiste feest dat er is in Alcochete

Er is altijd een stier in de gang
Die zich verliest, die zijn eigen gang gaat
Niemand vermoedt de vreugde
En de moed
Die door de straten zwerven
Dan zie je de stierengevechten
Die slechts voorbodes van kunst zijn
Vangsten met handen en geschreeuw
Want er zijn forcados
Overal

Groene hoeden, velden
Witte zoutpannen, bescheiden mensen
Die de hoed in de lucht gooien
Wanneer Alcochete in feeststemming is
Want het leven op zee is hun lot
En de woeste Tejo doet hen geen pijn
Die leeft vrolijk en tevreden
Want het zijn alleen maar mensen van de waterkant