Kazoe Uta

Laten we eens tellen
Wat zullen we tellen?
Uit de duisternis, zo leeg en stil,
Eén, twee,
Nog een keer, tel maar mee,
Wat mijn hart heeft gevonden,
Is jouw lied.

Als ik het moet vergelijken,
Wat zou ik dan zeggen?
Als het verdriet geen stem heeft,
Eén, twee,
Vergeet het maar, tel maar weer,
En begin opnieuw, van voren af aan,
Het lied van hoop.

Kun je lachen?
Zeker, dat kan je!
Je hoeft er niet eens moeite voor te doen,
Één of twee,
En nog een erbij, kom maar,
Op een dag willen we samen zingen,
Het lied van een glimlach.

We zijn kwetsbaar, dat weten we,
Zo klein en zwak, dat is wat we zijn,
Maar zoals de rijsthalmen die in de wind wiegen,
Zacht, maar sterk, vol kracht,
Dat geloven we.

Tel lied,
Wat zullen we tellen?
Uit de zee, zo koud en diep,
Eén, twee,
Nog een keer, tel maar mee,
Wat jij hebt gevonden,
Is het lied van hoop.
Eén, twee,
Nog een keer, wieg maar mee,
Als een lichtje dat lijkt op,
Het onverwoestbare lied van hoop.