Fome
Murica
Honger
De wil om je ruimte te veroveren met je groep
De wil om de wereld rond te reizen met muziek
Dat is wat ik honger noem
Honger, Murica, tweeduizend en altijd
Geen goddelijk, geen duivels, psychedelisch
Geen hemels, geen satanisch, een beetje cynisch
Mijn groep komt van binnenuit, uit de onderwereld
Nachtmerrie voor de tirannen, bel de huisbaas
Weer een straatrat uit Latijns-Amerika
Boom bap als religie
Urbane legioen
Een stuk of twintig zoals ik
Poëten bestemd om tegen de stroom in te gaan
Zoete ambitie
Nieuwe rook, richtingen, ideeën
Skate in de aderen, samen met haar wonen
Leven proeven en de regels negeren
En als het niet te veel gevraagd is
Inspiratie om weer dit te schrijven
Vraag ik
En ondanks de struikelingen
Voel ik me levend
Dus ik bid en dank
Voel ik me levend
Levend
Jongen, rap is verbondenheid met de lijnen
Het is niet alleen de verf kopen, het is intimiteit met de doeken
Verbonden zijn met de wortels
Is het voordeel van op blote voeten lopen
Dus verbrand de schoenen
Eenvoudig leven inspireert, het complexe doodt
Als je de Babylon laat binnenkomen, pakt het je
Maar hier komt het niet binnen
Ik heb de zegen van de kever en in mijn zak, het mes
Ik zou sterven om te schrijven, ik heb mijn rede gedood
Ik zou op straat leven, honger lijden, zou brood schrijven
Gezondheid? Gekheid? Wie zal het zeggen?
Wie heeft gelijk, hè? Huh?
En ondanks de struikelingen
Voel ik me levend
Dus ik bid en dank
Voel ik me levend
En ondanks de struikelingen
Voel ik me levend
Dus ik bid en dank
Voel ik me
