Rmadi
Muslim
Vuur en Grijs
Vuur en grijs
Mijn zaaien en mijn oogst
We bloeden terwijl ik de beul ben
Mijn wond en mijn inkt
Mijn verdriet en mijn hart
Ik kwam dichterbij en het werd erger
Het waren mijn dromen
Een tapijt en niets voor me
Ze vlogen weg als mijn duiven
En gaven me geen groet terug
Ik verzamelde mijn puin
Waarmee ik mijn afgoden bouwde
En ik liep in mijn duisternis
Alleen in mijn drukte
Tussen de mensen ben ik alleen
Ik begrijp zelfs mijn eigen taal niet meer
Ik ben in mijn spiegel van buiten
Ik ben comfortabel in mijn pijn
En ik voeg gif toe aan mijn drank
Ik ben degene wiens oorlog in mijn hart alleen maar chaos is en mijn geest is een terrorist
En bid, oh moeder
Dat de ellende verdwijnt
Jij bent het licht dat me resteert en de rest is alleen maar duisternis
En mijn hart, oh moeder, mijn hart is een slachting
En gevoelens zijn verraders, elke keer weer
Vuur en grijs
Mijn zaaien en mijn oogst
We bloeden terwijl ik de beul ben
Mijn wond en mijn inkt
Mijn verdriet en mijn hart
Ik kwam dichterbij en het werd erger
Het waren mijn dromen
Een tapijt en niets voor me
Ze vlogen weg als mijn duiven
En gaven me geen groet terug
Ik verzamelde mijn puin
Waarmee ik mijn afgoden bouwde
En ik liep in mijn duisternis
Alleen in mijn drukte
Ik ben de vogel die zijn vleugel heeft gebroken
Ik ben de gevangene die niet wil dat ik mijn vrijheid krijg
Ik ben de gewonde die geniet van zijn wonden
Ik ben de kunstenaar die danst op mijn hoeken
Ja, de vlammen zijn mijn vlammen
Rook van mijn vulkaan
Zing met me over mijn verdriet en mijn hoofd dat me vergat en mijn hart dat huilt
Ik ben de rechter en de advocaat
En degene die mijn eigen veroordeling heeft uitgesproken
Zelfs mijn medicijnen zijn vergif, ik wil mijn scheiding en de pijn in mijn strijd
Vuur en grijs
Mijn zaaien en mijn oogst
We bloeden terwijl ik de beul ben
Mijn wond en mijn inkt
Mijn verdriet en mijn hart
Ik kwam dichterbij en het werd erger
Het waren mijn dromen
Een tapijt en niets voor me
Ze vlogen weg als mijn duiven
En gaven me geen groet terug
Ik verzamelde mijn puin
Waarmee ik mijn afgoden bouwde
En ik liep in mijn duisternis
Alleen in mijn drukte