Amore Disperato

Het lijkt een engel die uit de lucht is gevallen
Hoe ze gekleed is als ze binnenkomt bij de "blauwe saxofoon"
Maar ze verveelt zich leunend tegen een spiegel
Tussen fanatiekelingen in leer die haar zonder poëzie aanstaren
Ze verliest, ze verliest, ze verliest, ze verliest
Ze verliest, ze verliest, ze verliest, ze verliest tijd

Op een avond ontmoette ik een vriendelijke jongen
Hij was die avond een bliksemschicht en naar hem kijken was bijna een schok
En terugkomen, en terugkomen, en terugkomen, en terugkomen
En terugkomen, en terugkomen, en terugkomen, en terugkomen naar huis

Refrein: zij zal dansen tussen de brandende sterren
En ze zal ontdekken, ze zal ontdekken de liefde
De wanhopige liefde

Na die keer verloor ze hem uit het oog
Wanhopig wacht ze elke avond bij de "blauwe saxofoon"
Op een nacht van wolven was ze aan het huilen
Die nacht schreeuwde de telefoon als een haan
Hij belt, hij belt, hij belt, hij belt
Hij belt, hij belt, hij belt, hij belt hem

Het lijkt een engel die uit de lucht is gevallen
Wanneer ze elkaar ontmoeten is aanraken echt een schok
En trillend, en trillend, en trillend, en trillend
En trillend, en trillend, en trillend, en trillend hard

Refrein: zij zal dansen tussen de brandende sterren
En ze zal ontdekken, ze zal ontdekken de liefde
De wanhopige liefde