Ohana
Nastya
Ohana
Ik die heb gewandeld
Over zoveel wegen alleen
Maakte me niet druk om al die twijfelaars
Die ik familie noemde
Stilstaand op dezelfde plek
Met de mensen die zeiden me te beminnen
Feest vieren, de hele dag genieten
En het cadeau koesteren dat God me gaf
Me gaf
Een groep die ik Ohana noemde
Waar ik op kon rekenen
Die in mijn ogen keken
En zeiden dat het nooit zou eindigen
Maar het eindigde
Dus laten we proosten
Op de hele familie die niet eens een maand meegaat
Want de mijne
Duurde meer dan een jaar, maar nu zijn er nog maar drie
Dus laten we proosten, glazen omhoog
Voor de hele familie die niet eens een maand meegaat
Want de mijne duurde meer dan een jaar
Maar nu zijn er nog maar drie