Cicatrices

Wie zal onze naam roepen als we dood zijn?
De weg die de aarde en de lucht verbindt, ik ga met tweehonderd
We nemen afscheid, en ik liet de sporen achter in het cement
Ik knijp elk moment uit, het is een van de weinige dingen die ik heb

Ze zei dat ik haar moest kussen, dat ik haar langzaam moest kussen
Alsof de wereld zou eindigen, en dat deed het ook, dat is zeker
Ze zei dat ik moest zwijgen, dat de woorden door de wind worden meegenomen
Ze zei dat ik op haar moest wachten alsof ik tijd over had

De kroeg praat in gebaren, verwoest mijn publieke imago
Altijd controversieel, woedende haters, hysterische fans
Ze beledigen me in de hoop dat ik in hun spel stap
Ik wou dat ze zichzelf zagen zoals ik ze zie

Ik ben niet te beroerd om je om een sigaret voor een joint te vragen
Ik wil op de stoep zitten, kijken hoe het voorbijgaat, we komen uit de modder
Verwarrend je niet, ik weet waar ik vandaan kom
Ik weet wat het kost om euro's te verdienen

Ik geniet van de gelukkige momenten ter ere van de moeilijke tijden
We roken Dry Shift, niets te maken met jouw Kifi-pollen
Trots op mijn littekens, op alle keren dat ik struikelde
Omdat het me maakte tot wie ik ben, wat ik deed
Ik leerde en ging verder, nu mogen ze me analyseren

De cijfers spreken, laten we de balans opmaken
Ze zeggen dat sinds 2011 niemand ons kan bijhouden
Dus ik wil ontspannen, je lichaam kussen
Je binnenlaten, in trance gaan
Kijken in die lynxogen, die bronzen huid aanraken

En me vergeten van gisteren, neuk me zonder liefde, hou van me daarna
Het is een genot om in jouw vuur te branden
Ik voel me een feniks als ik weer opnieuw geboren word
Klaar om te winnen en te verliezen
Als ik een speler ben, hoe kan ik dan niet in het spel blijven

Vooruit als een stier, elegant maar straatwijs
Elk moment aan jouw zijde is een diamant bewaard in de juwelendoos
Ik opende de deuren van de hemel met sleutels van bumping als een slotenmaker
Ik gaf je mijn hart, nu heb ik een gat in mijn borst