El Olvidao

Van jouw tak ben ik
Zoon van jouw huid
Ik ben de vergeten
In de spaarpot van de tijd
Degene die bleef staan
Met de borst vooruit voor jou

Ik ben een arbeidersbloem
Wild van schuim
Wanneer de trein vertrekt
Kijk ik, op de sporen, naar de Maan
Denken, misschien
Vindt mijn land geluk

Mijn longen zwollen op
Toen ze uitdeelden
Van mij, vergeten ze
Zeggen dat ze me nooit zagen
Dat ik hier niet hoor
Dat ik geen oplossing meer heb

Ik ben de vergeten
Degene die op een dag
Weer opstond
Met aarde en speeksel slikken
Ik loop naar de Zon
Om de wonden te genezen

Ik ben een wond
Op zoek naar loon
Meester die staat
Zorgend voor witte duifjes
Die zullen rijpen
Jouw land verlichten

Ik ben degene die bleef
Tussen de hutten
Knecht van de ellende
Met mate en uitgevonden stoofpot
Honger en rebellie
Groeiend in mijn handen

Ik wil niet meer
Ik wil wat van mij is
Met de hamer vals
Ga ik het lot kromtrekken
Sta op, watje
Want hier zingt een Argentijn

Ik ben de vergeten
Degene die op een dag
Weer opstond
Met aarde en speeksel slikken
Ik loop naar de Zon
Om de wonden te genezen