Memorias Del Olvido

Er zijn zoveel dingen gebeurd
En ik herinner me niets meer
Alleen de wind en jouw ogen
Van huilen naar lachen, keer op keer

Ik weet niet hoe lang het geleden is
Sinds ik je las, zo dichtbij
Ik wilde niet inzien
Dat het niet mijn idee was, oh nee

Vandaag breek ik geen ketens
Ik geef me gewoon over, dat is het
En ik vergeef je alles
Voor het komen en weer gaan, dat is het

Als de pijn overwonnen wordt
Maakt het me niet zoveel uit
Ik had niet verwacht dat het zo zou zijn, mijn lief
Als ik nog steeds droom dat ik je aanraak (oh-oh-oh)

Ik weet niet hoe het zo gekomen is
Ik begrijp niet hoe ik mezelf kon ontmantelen

Ik had zoveel te geven
Maar ik kon het niet op tijd doen
Of misschien heb je nooit bestaan
Was je mijn beste uitvinding, zo zoet

Vandaag zien mijn ogen je niet
Vandaag noemt mijn mond je niet
Niemand weet wat je me aandeed, mijn lief
Alleen mijn lichaam en jouw schaduw (ah-ah-ah-ah)

Ik weet niet hoe het zo gekomen is
Ik begrijp niet hoe ik mezelf kon ontmantelen

Ik weet niet hoe het zo gekomen is
Ik begrijp niet hoe ik mezelf kon ontmantelen of hoe het eindigde

Nee, nee, nee, nee
Of hoe het eindigde