À bout de souffle (Blue Rondo à la Turk)

Toen ik mijn ogen weer opendeed was alles donker, in de kamer hoorde ik ergens een bel
Ik wilde bewegen... Auw, de pijn in mijn rechter schouder nam me ineens de adem af, een vreselijke angst overviel me en mijn lichaam bedekte zich met zweet
Al mijn herinneringen kwamen terug: de overval, de vlucht, de vrienden die neergeschoten werden... Ik ben gewond, maar ik ga ervoor en ik heb het geld
Ik schoof mijn hand onder het kussen, de koffer vol biljetten lag daar, keurig... tweehonderdduizend euro!
Al met al kon het nog wel gaan, mijn geest begon te racen, mijn schuilplek bij Suzy was zeker en binnenkort zouden we samen het goede leven hebben: de paleizen, de zon, de blauwe zee, het hele leven
Een radio begon een piano-melodie te spelen die alles kapot maakte, ik kende dit nummer, het was de Blue Rondo à la Turk, Dave Brubeck speelde als een gek, net zo snel als ik op de vlucht was
Plotseling, de telefoon ging, mijn hart maakte een sprongetje, ik nam de hoorn op
Wat?
Het is Suzy, ik heb twee keer gebeld
Wat is er?
Er staat een bus vol politie om de hoek
Ik bleef sprakeloos, ik was verdoemd
Je moet nu weg, zei ze, ga niet naar beneden, vlucht via de daken
Heilige God, heilige God, heilige God, heilige God, weer de politie, snel het geld
En toen de trap af, vier treden tegelijk, een dakraam stond open naar de sterren en hier ben ik weer, vluchtend tussen de antennes van de tv, dat geld had ik niet gestolen
Dertig meter lager op de straat van het Colosseum was het een chaos, ik kan niet meer, ik kan niet meer
Ik rende als in een droom langs de schoorstenen
Hijgend, de koffer in mijn hand, wankelde ik
Op een dak begon een brandtrap die helemaal naar een binnenplaats leidde, ik ging naar beneden, en hier ben ik, drie stappen van een uitgang naar de straat, welke straat? Ik wist het niet meer maar dat maakte niet uit, ik ging naar buiten en meteen zag ik ze, vier agenten aan het einde van de straat, geen paniek, ik herkende de bar van het Living, ik ging naar binnen
De zaak was vol als een ei, twee of drie jazzmuzikanten maakten muziek
Ik brandde van koorts, ik zag de muren, de flessen die draaiden
Toen greep iemand me bij de arm, ik draaide me om, Suzy was daar, helemaal bleek, ze glimlachte naar me, opnieuw scheen de zon
In één adem zei ze: "Kom, ik heb de auto hier dichtbij"
We gingen naar buiten maar voor me schreeuwde een agent: "Blijf staan"
Met de koffer sloeg ik hem, toen klonk het schot
Het hield me op mijn plek... Oh Suzy, maak je geen zorgen, ik volg je, we gaan
De paleizen, de zon, de blauwe lucht, het hele leven, het hele leven
Het hele leven