Cry Baby

Pak me bij mijn kraag
En geef me een klap, ik lach erom
Schouder aan schouder, opgezwollen
Jij wordt nat van de regen, zoals voorspeld
"De wonden worden mooi" is een leugen

Altijd ben ik zo onhandig
Met mijn woorden, dat is mijn gewoonte
Maak geen flauwe grappen
Van de saaiheid worden mijn ogen vochtig

Telkens weer, met een blauwe lucht
Laat ik mijn tranen stromen, onrustig
Leg mijn hart op jouw schouder
Terwijl we samen
Strijden tegen het verrotte slechte einde

Waarom voelt de pijn beter dan vreugde?
Die zwaar door mijn lichaam weerklinkt
Terwijl we in onze natte kleren
Elkaar aankijken en lachen met een stralend gezicht

In de stortbui van de nacht
Zwoer ik wraak

Pak me bij mijn kraag
En geef me een tegenaanval
Anders kan ik niet naast je staan

Wat de tegenstander ook is, ik geef niet op
Hoe vaak het ook gebeurt, ik geef niet op
Vergeet het niet, vergeet het niet
Dat heb ik mezelf steeds verteld

(Neem het opnieuw op en herstart) waarom?
(Stap over en raak in de war) waarom?
(Neem het opnieuw op en herstart) waarom?
(Stap over en laat je schouders hangen) waarom?

Ah, ik heb geen paraplu nodig
Kun je me niet één woord geven?
Geen lauwe vriendelijkheid
Maar woorden die
Diep in mijn hart
Snijden als een mes

Telkens weer, met een blauwe lucht
Laat ik mijn tranen stromen
Leg mijn onrustige hart op jouw schouder
Terwijl we samen
Strijden tegen het gebroken slechte einde

Waarom voelt de pijn beter dan vreugde?
Die zwaar door mijn lichaam weerklinkt
Terwijl we in onze natte kleren
Elkaar aankijken en lachen met een stralend gezicht

In de stortbui van de nacht
In de gevangenis van de dagen
Alsof ik het vraag
In de glanzende ogen
Zwoer ik wraak