幸せ (Shiawase)

Je weet het vast niet
Van het verleden dat ik wil weggooien
Dat het de proloog van ons twee is, dat je me dat liet begrijpen

Je weet het vast niet
De naam die je me noemt
Dat het meer betekent dan de oorsprong, dat je me dat liet begrijpen

De zoete frisdrank die ik opdronk
Lachte om de spuitende mij
Die neppe glimlach heb ik niet meer nodig

Waarom, waarom
Ben ik degene die alleen maar ontvangt
Wat betekent het dat je me lief noemt?

Geef het terug, geef het terug
Zou ik kunnen leven zonder?
Die verblindende gevoelens vullen me steeds meer

Ik wil je zachtjes vertellen
De naam van dit gevoel: geluk

Ik heb het eindelijk begrepen
Wat er aan het einde van onze woorden ligt
Het is niet alleen maar afscheid, dat is het niet

Ik wil het altijd weten
De wereld die in jouw ogen weerspiegelt
Met mijn onzekere vingers, hoe ik dat kan begrijpen

Jij met die lange sjaal
Lachte om de mij die niet bij je past
Volgend jaar zal ik door die woorden leven

Waarom, waarom
Ben ik degene die alleen maar ontvangt
Wat betekent het dat je me lief noemt?

Geef het terug, geef het terug
Zou ik kunnen leven zonder?
Die verblindende gevoelens vullen me steeds meer

De huid die ik omarmde, wrijft langs elkaar, vonken
De wrijving tussen ons, de ware aard van dit gevoel

Zo, zo
Wat kan ik worden van jou die altijd schijnt?
Alles van mij

Geef het, geef het
Toch zal het niet genoeg zijn
Zelfs als het universum eindigt, zal ik van je houden

Geen enkel gevoel is voor jou.