537 Cuba
Orishas
Ik kom van waar een rivier is
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik ben van Cuba, wat ik aandrijf
En wat blijft plakken,
En als het komt, laat het niet los,
Plakt, plakt wat het bracht
De ruzie in de toespraak
Die Compay Segundo tussen je wenkbrauwen zette
Nu blijft de afstand achter!
Als ik van mijn tong leef
En mijn trouwe verdriet bedwing
Op welke manier wil jij dat ik stop
Het bloed van liefde en vaderland
Dat door mijn aderen stroomt,
Generaties oud en nieuw
Van hart, bloed en longen
Ver weg
Waar de zon meer verwarmt
Verlies ik mijn hart, een stroompje en een palmboom
Verliet mijn geliefde vaderland
Al meer dan een jaar
Hoezeer ik het ook probeer
Mijn wond zal niet sluiten
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik mis mijn geliefde land
Probeer er niet over te praten
Het is altijd in mijn gedachten
Ik heb het in mijn hoofd, begrijp het
Mijn hart spreekt dat het niet liegt, broeder
Ik zweef rond, strijk met mijn hand, hand
Over de kaart van deze wereld
En vanuit de diepte van mijn hart voel ik nostalgie
Een vreemde sensatie als verlangen
Van deze afstand die zich tussen ons bevindt
Dat ik zal terugkeren, dat wordt verondersteld
En dat maakt me de gelukkigste man voor een seconde
Compay Segundo zong het al en ik weer
Luister naar de klacht van mijn mensen, jongen
Ik leg het je goed uit
Cubaan honderd procent prototype
Ik zal mijn hart eruit trekken
En wachten op mijn terugkeer
Om het weer te plaatsen
En het in mijn borst te leggen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Cayo Hueso, Salón Pordo
Buenavista, Miramar
Alamar, La Victoria
Havana Vieja, Barrio Nuevo
Bejucal
Waar ben jij, mijn Rampa?
De zon die zingt, de Kathedraal
Het Capitool rijst op
In het oor van deze stemmen
23 en 12, Vedado, Paseo del Prado
Jouw leeuwen zij aan zij
Maken deel uit van mijn tradities
Mijn emoties
Jij bent mijn Cuba
Zoals jij er geen bent
Kabiosile, ik ben Yoruba
Laat er geen twijfel zijn (Anja!)
Dat als ik huil, het is omdat ik je mis
Niet mijn Malecón zien
Mijn vrienden uit mijn buurt
Die met mij zijn geboren
Die met mij hebben gespeeld
Ze te herinneren zonder ze te hebben doet pijn
Jaar na jaar droom ik ervan die vrienden weer te zien
Kleur van het platteland als het regent
El Morro, Cañonazo om Negen
Degene die van je houdt, sterft nooit
Nee, nooit, nooit
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
Ik kom van waar een rivier is
Tabak en suikerriet
Waar het zweet van de boer
De aarde laat dromen
