Bana Okudun Mu Diye Sormayın
Özlem Özdil
Heb Je Mij Gelezen?
Heb je mij gelezen? Vraag het niet
Ik las geen boeken, ik las mensen
Die het boek niet van de mens scheiden
Ik las de mens in een eindeloze zee
Ik werd een tuin, de roos bloeide aan mijn tak
Ik werd de aarde, zielen gingen voorbij
Diegenen die de taal kenden, begrepen mijn woorden niet
In mijn verdriet las ik de genezing
Ik maakte mijn huid van alle soorten aarde
Mijn aderen, mijn merg, mijn ziel
Ook in Kerbela heb ik mijn bloed vergoten
Ik noemde Hussein, ik las Hasan
De waarheid gebood, ik werd naar een dergah geroepen
De weg is moeilijk, ik viel, stond op en rechtte me
In de ketel van gesprekken werd ik gekookt en gekneed
Tussen de hel las ik de wijsheid
Refrein
Ik las, ik las, ik las mensen
Ik gaf mijn hart aan de nobele koning.