Pasos de Cero
Pablo Alborán
Stappen van Nul
Tussen jouw mond en de mijne
Is er een sprookje dat altijd goed afloopt
Tussen de koude lakens
Verlies ik mezelf alleen denkend aan jouw huid
Wat een vreemde levensloop
Die me plots verrast met deze gekke liefde
En alles eindigt
Als ik stop met zijn wie ik ben
Kus me, twijfel geen seconde aan mijn ziel
Je verstoort mijn zintuigen, bevrijdt mijn vleugels
Er past zoveel liefde niet in dit bed
Als je me zou laten
Wat is het fijn om weer te zuchten
Dat jouw aanraking en mijn aanraking samen vuur vormen
Delicate vlam, die nooit dooft
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek
Wat een mooie toekomst
Wat een perfect plan voel ik aan
We hoeven niet te vechten
Altijd op zoek naar het moment
Door stappen van nul en een zekere weg van dromen
Bevrijden we de lege tranen die de angsten zo vaak veroorzaken
Kus me, twijfel geen seconde aan mijn ziel
Je verstoort mijn zintuigen, bevrijdt mijn vleugels
Er past zoveel liefde niet in dit bed, als je me zou laten
Wat is het fijn om weer te zuchten
Dat jouw aanraking en mijn aanraking samen vuur vormen
Delicate vlam, die nooit dooft
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek
Zonder jou raak ik de weg kwijt
Zonder jou word ik vergif
Ik begrijp de ontwaking niet zonder zo'n kus
Zonder jouw adem op mijn nek