Entre Dos Aguas

Na je zo veel te hebben bemind
En je mijn nachten vol liefde te hebben gegeven
Hier ben ik weer, wachtend
Behoeftig naar jouw regen en jouw zon
Na in tranen te hebben bemind
Bereikte mijn bittere tranen de zee
Alleen op het zand blijf ik luisteren
Naar de gezangen van de sirene
Wat jammer dat het is

Ik hou van je en ik hoop alleen
Jouw metgezel te zijn als de dageraad aanbreekt
Als een zeilboot die jouw strand zoekt
Een bries die jouw huid kust
Ik voel me gevangen door de twee sterren
Die jouw gezicht verlichten
Ik raak in paniek als je er niet bent
Ik wil je weer bij me hebben

Ik was je in dromen aan het tekenen
Maar ik kon je gezicht niet schilderen
Toen de dag aanbrak, werd ik drijvend wakker
De melancholie van mijn eenzaamheid
Ik dacht dat ik zou sterven van ontmoediging
Het leven bewoog zich in nostalgieën van liefde
Hoe deed het pijn om de tijd te zien verstrijken
Zonder de voeding van jouw hart

Ik hou van je en ik hoop alleen
Jouw metgezel te zijn als de dageraad aanbreekt
Als een zeilboot die jouw strand zoekt
Een bries die jouw huid kust
Ik voel me gevangen door de twee sterren
Die jouw gezicht verlichten
Ik raak in paniek als je er niet bent
Ik wil je weer bij me hebben

Ik hou van je en ik hoop alleen
Jouw metgezel te zijn als de dageraad aanbreekt
Als een zeilboot die jouw strand zoekt
Een bries die jouw huid kust
Ik voel me gevangen door de twee sterren
Die jouw gezicht verlichten
Ik raak in paniek als je er niet bent
Ik wil je weer bij me hebben