Mala Mujer
Paola Jara
Slechte Vrouw
Slechte vrouw
Iedereen zegt dat ik slecht ben
Dat ik mijn pad heb afgedwaald en ze fluisteren
Dat ze niets vinden
In mijn leven dat de moeite waard is
Dat ik mijn schaamte heb verloren
Mijn principes, mijn moed
Slechte vrouw, zonder ziel
Die is weggegaan
Naar de armen van haar minnaar
Ongepast, leugenachtig
Onbeschoft, ontrouw, schuldig
Iedereen praat
Maar ze weten niet, wat er in mijn hart omgaat
Maar deze slechte vrouw heeft jaren volgehouden
De stilte en de vergetelheid
De bedrog, de leugens
De mishandeling en het cynisme
En levend in een wereld vol geminimaliseerde kilte
Als iemand die niets waard is
En op een dag werd deze slechte vrouw
Uit dat gat gehaald
Door de mooiste ogen
Ze werd gehoord, gewaardeerd
Door een geweldig wezen dat voor me zorgt, dat van me houdt
Die mijn leven met goedheid vult, van wie ik ben
Die sterft
Voor de kussen van deze slechte vrouw
Maar wat een gevoel, Paola Jara
Slechte vrouw
Die in het begin werd gezien als een voorbeeldige vrouw
Bewonderd, opofferend
Die alleen maar zwijgt, maar op een dag, overwonnen
Veranderde de pijn haar
Slechte vrouw
Die in de eenzame nachten
Zich voelde als een object, die verlangde, die delirium had
Voor de warmte van een kus, die zo lang heeft gewacht
Wat uiteindelijk nooit kwam
Maar deze slechte vrouw
Heeft jaren volgehouden
De stilte en de vergetelheid
De bedrog, de leugens
De mishandeling en het cynisme
En levend in een wereld vol geminimaliseerde kilte
Als iemand die niets waard is
En op een dag werd deze slechte vrouw
Uit dat gat gehaald
Door de mooiste ogen
Ze werd gehoord, gewaardeerd
Door een geweldig wezen dat voor me zorgt, dat van me houdt
Die mijn leven met goedheid vult, van wie ik ben, die sterft
Voor de kussen van deze slechte vrouw
Slechte vrouw