Mélancolie
Patrick Watson
Melancholie
Ik sta op in de ochtend
Een koffie in mijn hand
En het is echt grijs buiten
Ik lees het nieuws
Het irriteert me
Altijd het einde van de wereld
Ik ga terug naar mijn bed
Geen behoefte aan valse glimlachen
Onder het geluid van de regen
Maar ik voel me goed
Als ik verstop
Onder de melancholie
Onder de melancholie
Geen verwachtingen
Gemakkelijk tevreden
Geen behoefte om me te bezatten met jouw poëzie
Geen behoefte om verdrietig te zijn om rustig en goed te zijn in de stilte
De eenzaamheid
Is een knuffel die te lang en te fijn is
Ik hoor de mensen buiten
Verdomme, de wereld is veel te opgefokt voor mij
En mijn muren trillen door mijn buren die neuken
Ik hoop dat ik geen parkeerboete heb
Maar ik voel me te goed
Ik voel me te goed
Onder deze melancholie
Ik voel me te goed
Onder deze melancholie
Er is iets dat zingt
Perfect zoals jullie zijn
Ik en ikzelf
Zoals aan het einde van de wereld