Haus Am See
Peter Fox
Huis Aan Het Meer
Hier ben ik geboren en loop door de straten!
Ken de gezichten, elk huis en elke winkel!
Ik moet even weg, ken elke duif hier bij naam.
Duim omhoog, ik wacht op een mooie vrouw met een snelle wagen.
De zon verblindt, alles vliegt voorbij.
En de wereld achter mij wordt langzaam klein.
Maar de wereld voor mij is voor mij gemaakt!
Ik weet dat ze wacht en ik haal haar op!
Ik heb de dag aan mijn zijde, ik heb rugwind!
Een vrouwenkoor aan de straatkant dat voor mij zingt!
Ik leun achterover en kijk in het diepe blauw,
sluit mijn ogen en loop gewoon rechtdoor.
En aan het einde van de straat staat een huis aan het meer.
Oranjeboombladeren liggen op de weg.
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi.
Iedereen komt langs, ik hoef nooit naar buiten te gaan.
Ik zoek nieuw land
met onbekende straten, vreemde gezichten, niemand kent mijn naam!
Alles winnen bij het spel met gemanipuleerde kaarten.
Alles verliezen, God heeft een harde linkerhoek.
Ik graaf schatten op in de sneeuw en het zand.
En vrouwen stelen me elke verstand!
Maar op een dag word ik door geluk achtervolgd.
En kom terug met beide zakken vol goud.
Ik nodig de oude vogels en familie uit.
En iedereen begint van blijdschap te huilen.
We grillen, de moeders koken en we drinken schnaps.
En vieren een week elke nacht.
En de maan schijnt helder op mijn huis aan het meer.
Oranjeboombladeren liggen op de weg.
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi.
Iedereen komt langs, ik hoef nooit naar buiten te gaan.
En aan het einde van de straat staat een huis aan het meer.
Oranjeboombladeren liggen op de weg.
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi.
Iedereen komt langs, ik hoef nooit naar buiten te gaan.
Hier ben ik geboren, hier word ik begraven.
Heb doof oor, een witte baard en zit in de tuin.
Mijn 100 kleinkinderen spelen cricket op het gras.
Als ik er zo aan denk, kan ik eigenlijk niet wachten…