HANAGATAMI

Als een tederheid die de schimmelbloem aanraakt
Kreeg ik de drang om de scherpe contouren te omarmen
Alleen de druppels die vallen vergeven de leugens
Verbonden met een plek die hier niet is

Bloemenmand, mijn lichaam is gevangen
Ik kan niet bewegen (ik kan niet bewegen, ik kan niet bewegen, ik kan niet bewegen)
Voordat mijn hart verwelkt
Laten we opstijgen vanuit de binnenkant van de grens
Ik trok mijn eigen hand naar me toe

Ik wilde niet iets kapotmaken, maar op het moment dat het gebeurde
Kreeg ik de drang om het te verwoesten
De dagen waarop ik deed alsof zijn verdwenen
Eindelijk ontmoette ik de pijn die alleen van mij was

Bloemenmand, mijn lichaam is gevangen
Ik kan niet bewegen (ik kan niet bewegen, ik kan niet bewegen, ik kan niet bewegen)
Voordat mijn hart verwelkt
Laten we opstijgen, want hier is niemand
Ik verborg mijn eigen ogen

Ik droomde een lange droom, in de duisternis danste een vlinder
Ik deed alleen alsof ik een bloem was, terwijl ik naast haar bloeide

Toen ik wakker werd en om me heen keek
Was er niets veranderd, wanneer was ik verwelkt?

De bloemblaadjes liggen verspreid
Alsof ik de stukjes van een wens heb verzameld

Bloemenmand, geheimen worden onthuld
Mooi (mooi, mooi, mooi, mooi)
Voordat de duizeligheid verdwijnt
Laten we gaan lopen vanuit de binnenkant van de grens
Ik trok mijn eigen hand naar me toe