Dias Cinzentos

Zou ik ooit gelukkig zijn? En iemand vinden die meer,
Dan ik geef in relaties en niet om materiële zaken geeft.
Iemand die een glimlach laat zien bij een simpele beat,
En die weet dat we gelukkig zullen zijn met simpele dingen in het leven.

Ik ben het zat om in illusies te leven die eindigen in ruzies,
Zat om relaties te leven die eindigen zonder relaties.
Iets dat leek op een leven komt niet verder dan routine,
En ik ben moe, ik moet iets doen dat me motiveert.

Want alleen ik weet wat me van binnen beweegt,
De afstand brengt gemis en iemand die het met de wind weg blaast.
Ze zegt dat liefde niet genoeg is, een handige smoes,
Want liefde is niet genoeg als je niet genoeg van elkaar houdt.

Ik ga niet smeken om bij me te blijven, wil je dat ik je vraag?
Relaties vormen zich tot ze één geheel worden.
Groei, je bent geen vrouw, je hebt alleen de vorm van een,
Want je wordt geen vrouw, je moet er één worden.

Zeg niet dat ik je verstik als je me niets laat zien,
Het maakt me niet uit voor wie je me inruilt als je niet van mij houdt.
Jouw onzekerheid heb jij gecreëerd door te tonen wat ik voel,
Denk je dat me zekerheid geven alleen maar de riem aantrekken is?

Sorry voor de ruzies, ik zei dat ze niet meer zouden gebeuren,
Ik was bang dat er iets zou gebeuren dat weer zou gebeuren.
En het breekt mijn hart, ik word er gek van,
En ik kan niet slapen als de avond valt.

Ik vergeet niet wat je zei over de moeite die je niet deed,
Ik verdien niet wat je deed, je vergat het omdat je het niet wilde.
Ik gaf je het voordeel van de twijfel voor een moment van vreugde,
Ik zag je als de enige die openstond voor mijn grijze dagen.

Je hebt de kans verspild en deed dezelfde stomme dingen,
Denkend aan jezelf, wie de juiste persoon zou zijn.
Alleen de dood is zeker, wees slim als je naar me luistert,
Verwacht niet de juiste persoon te vinden op je twintigste.

En als ik de verkeerde persoon ben, is het instinct meer intuïtief,
Want de verboden vrucht is altijd het meest begeerd.
Het heeft geen zin om te twijfelen, blijf niet onderhevig aan roddels,
Je gaat met de één, komt terug met de ander, heb je geen respect voor jezelf?

Je hebt zo hard gevochten dat je leek te winnen door mij te hebben,
Tegenwoordig win je door me te verliezen.
Dus respecteer mijn ruimte als ik even kut wil zijn,
Ik wil niet bij iemand zijn die niet bij mij wil zijn...

Ik weet dat ik verloren ga, en ik zie niets meer,
Als het gisteren kleurrijk was, zie ik vandaag alleen sepia.
Het zal me pijn doen, dat kun je geloven, maar herinneren is leven,
En ik denk dat je je alleen zult herinneren op de dag dat ik je vergeet.

Ik zie geen donkere toekomst, ik wens alles,
Jij kijkt en ziet de speler, ik kijk en zie Hugo.
De groene van mijn ogen wordt steeds dieper met elke actie,
Willekeurige gedachten veranderen elke minuut.

En de liefde sterft op een moment dat niemand meer van liefde sterft,
Met jou was ik nooit een speler, noch probeerde ik een temmer te zijn.
Wat ik voel is van een kleur en jij bent sterker met de pijn,
Je moet je hart in je kont hebben, je verneukt alleen de liefde.

Ik probeer je redenen te geven om bij me te blijven,
Jij zoekt alleen redenen om niet bij me te blijven.
Volg je hart als je hoofd twijfelt,
Zelfs als iedereen je zegt dat je alleen moet blijven.

Meningen zijn gratis, iedereen geeft ze op het moment,
Het is altijd makkelijker om te praten voor wie van buitenaf kijkt.
Maar alleen wie leeft en voelt weet honderd procent de pijn van de
Agonie van het loslaten van iemand van wie je houdt.

We weten allebei dat het goed was en dat het niet onze tijd is,
Er is nog geen maand voorbij, en kijk naar ons nu.
Ik wou dat ik één wens had van de lamp van Aladdin,
Dat je niet meer je trots zou liefhebben dan dat je van mij houdt.

Als de wereld zou eindigen, zouden we chillen in een hotel,
Jij, ik en een Milka Oreo, liefde bedrijven tot we de lucht in stijgen.
Maar het was niet meer dan een illusie die snel onthuld zal worden,
Iets dat nauwelijks begon en waar alleen over het einde wordt gesproken.

Ik hoop dat de dag dat jij weet wat je voor jezelf wilt,
Niet de dag is dat ik al weet wat ik niet wil voor mezelf.
Maar vandaag wil ik jou, ik verwarm de winter voor jou,
Ik doof de zon met een sjaal en ik trotseer de hel voor jou.

Ik weet dat als ik me opmaak, je me in een verhaal wikkelt en snijdt,
Dit is geen sprookje, dit is een verhaal van fouten...
Want fouten maken is menselijk en ik kan gek lijken,
Maar ik zou een jaar van mijn leven geven voor nog één nacht met jou...

Ik weet niet of je me mist en of het je geen pijn doet op een dag,
Uren doorgebracht op een matras zonder het daglicht te zien.
Maar ik ben moe van de twijfels en als ik zelfs geen kaartje zie,
Blijft er niets over dan alleen herinneringen met de nostalgie...................