Pays Imaginaire
Polo & Pan
Droomland
Een winterochtend
Wakker geschud door een luchtstroom
Jij was daar, glimlachend naar mij
Als moeder natuur naar haar kind
Je ogen spraken tot me
Je zei: kom aan mijn zijde
Ik volgde
Hand in hand vlogen we weg
We waren zo hoog
Draagbaar door de zachte sirocco
Die oude vogels stegen op
Die me verhinderden in jou te geloven
Onberispelijke sneeuw, het was mooi
De bomen zonder dons
Voelden zich warm
Niets kon ons bereiken
Oh ja, het is magisch
We kwetteren altijd op muziek
Gejaagd door ons lot
Ons eindeloze verhaal
Ik stel me een feest van bosbessen voor
Van abrikozen, van wijn, mijn ogen schitteren
Het is nauwelijks te geloven, ik droom niet
Dit alles is goed voor jou en mij
Hier bloeien de wateren
Lachen met elkaar, het leven is een genot
Rijen kinderen, samenzwevende blikken
Ik durf nauwelijks te fantaseren
Dat in de echte wereld
We konden leven met ruzies
Altijd een korreltje zout in ons leven gooien
Want we moeten terug
De wekker roept met zijn neus
Roept me, onze handen zachtjes
Scheidden voor altijd
Oh, het is maar een droom
Geanimeerd, laat me een wapenstilstand, fantaseren
Zo sta ik op, jij bent daar aan mijn zijde
