Forse

En zo ga je weg
Misschien, ik ga je missen
Je kunt niet alleen zijn
Ik hou van jou, niets meer
En er is geen reden meer om te verzinnen
De avonden om je te vermaken
Het excuus van de spijkerbroeken die pijn doen
Om dan altijd weer te eindigen met de liefde maken
En de maan kijkt niet meer naar je
Je zei dat ze een beetje een leugenaar is
De wind die jouw smaak meebracht
De gekke zin om opnieuw te beginnen
Zal je huilen? Misschien wel, misschien niet
Als jij niet huilt
Zal je schrijven? Misschien niet, misschien wel
Als jij me schrijft
Waar ga je heen? Misschien hier, misschien daar
Ik zal je terugvinden
Zal je er zijn? Misschien wacht ik maar even op je
En ik kan je morgen niet meer zeggen
Herhaal duizend keer dat je van me houdt
Je bent zo lief als je mijn hand pakt
Je weet dat er niemand is zoals jij
Als een kind
Weet niet hoe te praten
Blijf bij me
Laat me niet alleen
Zal je huilen? Misschien wel, misschien niet
Als jij niet huilt
Zal je schrijven? Misschien niet, misschien wel
Als jij me schrijft
Waar ga je heen? Misschien hier, misschien daar
Ik zal je terugvinden
Zal je er zijn? Misschien wacht ik maar even op je
En de maan kijkt niet meer naar je
Je zei dat ze een beetje een leugenaar is
De wind die jouw smaak meebracht
De gekke zin om opnieuw te beginnen
En er is geen reden meer om te verzinnen
De avonden om je te vermaken
Het excuus van de spijkerbroeken die pijn doen
Om dan altijd weer te eindigen met de liefde maken