GRIS (feat. ROSO)

Jouw bruine ogen onder de grijze lucht
En mijn benen falen in het lopen
Nu praat ik alleen met de zee over jou
Want hoe dichter ik kom, hoe verder je bent
En nu alles eindelijk beter gaat
Vraagt het duister om een nieuwe kans
En ik, gewend om ja te zeggen
En te dragen met mijn pijn en die van anderen

Je houdt me wakker als een mummie
Je was altijd serieus en nam me niet serieus
Kom terug bij me, doe het niet in mijn herinnering
Want mijn kussen is moe
Van het vertellen van jouw verhalen
Ik draag rouw, om onze tijden
Toen we alles samen deden
Als ik zeg dat ik je niet mis, dan lieg ik
En ik loop door jouw straat maar zonder doel
Ik zei altijd dat wat wij hadden perfect was
Nu zeg ik alleen dat het van ons was en dat is het
En ik zie hoe dit alleen maar tijdelijk was
En ik, passagier van de trein van jouw herinneringen, wat oneerlijk
En je ging weg zonder te zeggen dat jij degene was die me vulde
Dat jouw leven met hem misschien leuker is
Ik was zo slecht, maar jij was zo goed
Alles omdat ik het verleden met een ketting meesleep
Mijn straf uitzitten, gekozen door het toeval
Nu herinner ik je alleen nog terwijl je rum drinkt in de bazaar
De demonen van het verleden zijn vandaag op jacht gegaan
En hoe ver ik ook ren, ze zullen me altijd inhalen

Jouw bruine ogen onder de grijze lucht
En mijn benen falen in het lopen
Nu praat ik alleen met de zee over jou
Want hoe dichter ik kom, hoe verder je bent
En nu alles eindelijk beter gaat
Vraagt het duister om een nieuwe kans
En ik, gewend om ja te zeggen
En te dragen met mijn pijn en die van anderen

Als je dichterbij komt, verbrand je me, als je weggaat, bevriest het me
Jouw handen zijn de zon als mijn ik van ijs wordt
Ik ben een verloren schipbreukeling die ooit een zeeman was
In de zee zijn er veel vissen
Maar ik bijt altijd op jouw haak
Ik beloofde je een ster en bleef op de maan
Mijn batterijen zijn op, terwijl ik anderen oplaad
Nu zie ik het licht niet en is mijn lucht altijd bewolkt
En jouw herinnering is het sterkste in mijn glazen hoofd
En als ik kon, zou ik de tijd terugdraaien
Zou ik dingen veranderen, maar geen minuut met jou
Want ik leef snel en de pijn verwerk ik langzaam
Maar vandaag is het de pijn die me laat voelen dat ik leef

Die me laat voelen dat ik leef
Die me laat voelen dat ik leef
Die me laat voelen
Die me laat voelen
Die me laat voelen dat ik leef
Die me laat voelen dat ik leef
Die me laat voelen dat ik leef
Die me laat voelen

Jouw bruine ogen onder de grijze lucht
En mijn benen falen in het lopen
Nu praat ik alleen met de zee over jou
Want hoe dichter ik kom, hoe verder je bent
En nu alles eindelijk beter gaat
Vraagt het duister om een nieuwe kans
En ik, gewend om ja te zeggen
En te dragen met mijn pijn en die van anderen