LA ÚLTIMA

Een talisman beschermt me tegen al het kwaad
Op mijn achttiende deed ik 'm om en nooit meer af
God had plannen voor mij, wist dat ik groot zou worden
Ik voel Hem altijd dichtbij, ook al praat ik nooit met Hem

Toen ik begon in LPGC
Was het onmogelijk dat muziek je eten gaf
Ik denk na terwijl ik een Michelinster binnenloop
Het geld veranderde me, maar

Soms kan ik niet stoppen met huilen als ik terugdenk aan alle nachten dat ik huilde
En als ik me herinner waarom ik huilde
En ik schreef en nam op, elke nacht was ik wakker
Alles was zo puur dat

Waar ik wilde zijn, was waar ik was
Toen ik niets had
(Goede nacht, goede nacht, goede nacht)
Toen waren vrije tijd en zaken twee aparte woorden
Ik kan niet meer terug

En ik heb zoveel geld, ik weet niet eens waarvoor ik het wil
Alles uitgeven, ik wil weer op nul staan
De eerste cheques, de eerste nullen, de eerste leren jassen
Van mijn generatie, ik was de eerste

Ik slaap niet eens als ik niet op het eiland ben
Ik ben in Miami om geld te maken en, als dat niet zo is, maak ik een cruise-album
Ik moet alles verliezen om weer op nul te komen
En herinneren wat het kostte om uit het gat te komen

De kippenvel terwijl ik 'Piel de Cordero' opnam
Ik moet weer verliefd worden op al deze troep
En zonder noodzaak kan ik niet
Als het niet uit noodzaak is, beweeg ik niet
Ik moet naar Los Brezos en mijn kleren op de grond zien

Mijzelf zien spelen als rapper en reggaeton artiest
Flessen als asbak, het licht uit en de bouwhelm op
Nu verwacht ik alles wat er gebeurt
En ik ben dezelfde met dertig miljoen als met nul

En het verrast me niet, daarom worden ze jaloers
Omdat het me niet uitmaakt dat ze me kwetsbaar zien
Het maakt me niets uit wat de rest zegt
Hoe meer ruïne ik heb en me instabiel voel

Hoe meer ik me onaanraakbaar voel, ik ben gezegend geboren
Ik wil op nul blijven, want met nul blijf ik de uitverkorene
Ik voel me vluchtig, op het eiland ben ik De Beschermde
God leidt me elke keer dat ik verloren ben

En Gonza, ik hou van je, maar de Grammy wil ik niet
Ik zing omdat het me pijn doet, niet om een prijs te krijgen
De roem en al die troep, dat is iets van voorbijgaande aard
Dit is LPGC van La Isleta tot El Calero

Rondrijden in de twee-deurs, de ziel leeg
Met de LV's die nog niet uit zijn, lijken nep
Net terug uit MEX, maat, de waarheid
Dat ik geen doelen meer heb, ik ga mijn teksten verkopen

Ik vulde alle zandbakken, kocht tien kettingen
Maar zelfs de sold out of de VVS in wit goud maken me niet compleet
Geen rode lopers of nette pakken
Kunnen me discreet aankijken

Ze zien niet dat ik aan de linkerkant een scheur heb
Iedereen ziet dat het me pijn doet, maar ze knijpen me toch
Bijna niemand houdt van me, ze willen mijn notitieboek
Bijna niemand houdt van me, ze willen mijn kaart.