Spieluhr

Een klein mensje sterft slechts schijn
wilde heel alleen zijn
het kleine hart stond stil voor uren
zo heeft men het voor dood verklaard
het wordt begraven in natte zand
met een speeldoos in de hand

De eerste sneeuw bedekt het graf
heeft heel zacht het kind gewekt
in een koude winternacht
is het kleine hart ontwaakt

Toen de vorst in het kind vloog
heeft het de speeldoos opgewonden
een melodie in de wind
en uit de aarde zingt het kind

Hoppe hoppe ruiter
en geen engel daalt neer
mijn hart klopt niet meer verder
alleen de regen huilt bij het graf
hoppe hoppe ruiter
een melodie in de wind
mijn hart klopt niet meer verder
en uit de aarde zingt het kind

De koude maan in volle pracht
hoort de schreeuwen in de nacht
en geen engel daalt neer
alleen de regen huilt bij het graf

Tussen harde eiken planken
zal het met de speeldoos spelen
een melodie in de wind
en uit de aarde zingt het kind

Hoppe hoppe ruiter
en geen engel daalt neer
mijn hart klopt niet meer verder
alleen de regen huilt bij het graf
hoppe hoppe ruiter
een melodie in de wind
mijn hart klopt niet meer verder
en uit de aarde zingt het kind

Hoppe hoppe ruiter
mijn hart klopt niet meer verder

Op de zondag van de doden hoorden ze
uit Gods akker deze melodie
daar hebben ze het opgegraven
een het kleine hart in het kind gered

Hoppe hoppe ruiter
een melodie in de wind
mijn hart klopt niet meer verder
en op de aarde zingt het kind
hoppe hoppe ruiter
en geen engel daalt neer
mijn hart klopt niet meer verder
alleen de regen huilt bij het graf

Hoppe hoppe ruiter
een melodie in de wind
mijn hart klopt niet meer verder
en op de aarde zingt het kind