Weit Weg

Niemand kan het beeld beschrijven
Tegen zijn raam gedrukt
Heeft hij haar gezicht gedrukt
En hoopt dat ze het licht aanlaat
Zonder jurk heeft hij haar nooit gezien
De heren van zijn fantasie
Hij haalt de glazen van zijn gezicht
Zingt trillend een melodie

De kamer zal zich met maanlicht vullen
Laat ze vallen, alle schuilplaatsen
Het uitzicht is hem zeer gewogen
Span zijn fantasie tot een boog
De adem stokt, het hart slaat wild
Schildert zijn kleuren in haar beeld
Staat hij daar aan de rand van het raam
Met een zon in zijn hand

Heel dichtbij
Zo ver weg van hier
Zo dichtbij
Ver, ver weg van jou
Heel dichtbij
Zo ver weg zijn we
Zo dichtbij
Ver, ver weg van mij

Weer is het middernacht
Ze stelen ons het licht van de zon
Omdat het altijd donker is
Als de maan de sterren kust

Heel dichtbij
Zo dichtbij

Heel dichtbij
Zo ver weg van hier
Zo dichtbij
Ver, ver weg van jou
Heel dichtbij
Zo ver weg zijn we
Zo dichtbij
Ver, ver weg van mij