Weit Weg

Niemand kan het beeld beschrijven
Tegen zijn raam
Heeft hij zijn gezicht gedrukt
En hoopt dat ze het licht aan laat
Hij zag haar nooit zonder jurk
De meesteres van zijn fantasie
Hij haalt de bril van zijn gezicht
Zingt een trillende melodie

De kamer zal zich vullen met maanlicht
Laat ze vallen, alle dekens
Het zicht is hem zeer gunstig
Rekt zijn verbeelding uit tot de boog
De adem stokt, het hart klopt wild
Schildert zijn kleuren in haar schilderij
Staat hij daar aan de rand van het raam?
Met een zon in de hand

Heel dichtbij
Zo ver weg van hier
Zo dichtbij
Ver, ver weg van jou
Heel dichtbij
We zijn zo ver weg
Zo dichtbij
Ver, ver weg van mij

Het is weer middernacht
Ik steel het licht van de zon
Omdat het altijd donker is
Als de maan de sterren kust

Heel dichtbij
Zo dichtbij

Heel dichtbij
Zo ver weg van hier
Zo dichtbij
Ver, ver weg van jou
Heel dichtbij
We zijn zo ver weg
Zo dichtbij
Ver, ver weg van mij