313 (feat. Penélope Cruz y Silvia Pérez Cruz)

Uno, dos (vierentwintig), drie, vier, vijf, zes, zeven, acht

We zijn als een rolletje draad dat losraakt, dat zich losmaakt
Een koord dat zich ontbindt om de dag met open ogen te ontdekken
We worden geboren en leren kinderen van de tijd te zijn
Net zoals slakken leren van de oevers te zijn

We leerden te rennen met de seconden die eindeloos zijn
Omdat ze er zullen zijn als wij er niet meer zijn
Niets stopt
Zelfs de stevigheid van een reusachtige steen stopt niet
Omdat de wereld waarin hij leeft om hem heen draait
En als de wereld beweegt, bewegen we allemaal

Daarom moet je sterven zodat anderen geboren worden
Zodat niets stopt, zodat alles altijd begint
Maar alles wat begint, stopt op een gegeven moment met bestaan
Daarom moeten we leven zonder iets te missen

Wakker, zonder te knipperen
Net zoals de ramen zich openen om de zon te verwelkomen
Totdat het hart explodeert
Totdat ze ons uit het feest moeten halen
Totdat we vergeten dat dingen eindigen
Zodat het nooit altijd is, zodat we oneindig zijn

Ik wil dat jouw borst mijn bed is
Jouw armen en benen mijn takken zijn
Het strand dat zich ondersteunt met het haar van jouw golven
Met het zand van jouw rug

En de richtingen worden geleid
In de blik van jouw ogen, omdat ze nooit eindigen
Je opent ze en ik bots
De wolken breken, de flitsen schieten omhoog

En ik reisde toen ze me zagen
Omdat ze zijn als de hemelen die zich openden
Omdat ze nooit leeg zijn
Ze zijn vol met stromen, zoals wanneer de rivier overstroomt

Je bent maar één keer alleen
Je schiet als een pistool
Je bent van degenen die zich durfden
Zoals alle lippen die mijn kussen hebben gekend

We ontdekken elkaar als een solo op de gitaar
Zoals de zon de ochtenden instinctief ontdekt
Het zal de aarde rondgaan
Met de sterren als kometen, de remmen van de fiets loslaten
Terwijl de lucht barst met zijn paarse kleurenpalet

De hele golf pakken
Met alles wat komt
De mond openen en de sneeuw op mijn tong laten smelten
En ik was wat ik zal zijn en wat ik ben
Ook al wil ik het niet, de dagen van gisteren zijn van vandaag

Ik was wat ik niet zei
Ik kom uit de plekken waar ik nog steeds naartoe wil
Omdat elke seconde een profeet is
Van wat de horizon belooft
Beter dat de tijd ons achtervolgt
Met jou doe ik wat het moment zegt

En ik wil niet dat het eindigt
Je bent zoveel dat je niet past
Wanneer ik de avonden voel naderen
Ik hoop dat de eindes vergeten te eindigen

En ik wil niet dat het eindigt
En ik wil niet dat het eindigt
Je bent zoveel dat je niet past
En ik wil niet dat het eindigt (en ik wil niet dat het eindigt)

Ik wil niet dat het eindigt
En je bent zoveel dat je niet past, dat je niet past
En je bent zoveel dat je niet past
Ik wil niet dat het eindigt
En je bent zoveel dat je niet past
En je bent zoveel dat je niet past

Ik wil dat het eindigt
Ik wil met jou zingen
Ik wil met jou zingen
Oh