No Me Acostumbro

Kijkend naar oude dingen, vond ik een gedicht
Op een servet, bijna vervaagd
Het waren maar een paar regels, het was mijn handschrift
Het was opgedragen aan de vrouw van wie ik hou

De verzen waren treurig en slecht geschreven
Maar ze waren een reflectie van die jaren
De ergste jaren die ik heb meegemaakt
En terwijl ik ze las, verdronk ik in tranen

Ik raak er niet aan gewend, nee, ik raak er niet aan gewend
Nog steeds als ik ga slapen, denk ik aan haar
En als ik wakker word, schat, bibber ik van angst
Als ik ontdek dat ze alleen in mijn dromen was

Ik raak er niet aan gewend, nee, ik raak er niet aan gewend
Ik deed duizend dingen om opnieuw te beginnen
Ik stopte met het zien van gemeenschappelijke vrienden
Maar ik voel me alsof ik gevangen ben in die tijd

Kijkend naar oude dingen, vond ik een foto
Waarin ze me kuste, in mijn ogen
Ik zou nu willen sluiten en hetzelfde voelen
Na al die tijd, vraag ik om weinig

Ik raak er niet aan gewend, nee, ik raak er niet aan gewend
Nog steeds als ik ga slapen, denk ik aan haar
En als ik wakker word, schat, bibber ik van angst
Als ik ontdek dat ze alleen in mijn dromen was

Ik raak er niet aan gewend, nee, ik raak er niet aan gewend
Ik deed duizend dingen om opnieuw te beginnen
Ik stopte met het zien van gemeenschappelijke vrienden
Maar ik voel me alsof ik gevangen ben in die tijd

(Ik raak er niet aan gewend, ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
Als een gek deed ik duizend dingen
Om opnieuw te beginnen
Ik probeerde duizend wegen, ze leiden allemaal naar jou

(Ik raak er niet aan gewend, ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
Nee, nee, nee, ik kan niet vergeten
Jouw herinnering in mijn geheugen
En zoals ik het wil, laat ik het daar

(Ik raak er niet aan gewend), dat niet, (ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
En ik herhaal dat ik me niet kan aanpassen
Dat ik niet zou willen wakker worden
En dat je hier bij me zou zijn

Ik raak er niet aan gewend, ha

Ik kan niet, ik kan niet
(Ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
Het is gewoon dat wanneer de liefde
Zo diep van binnen voelt
Het verandert in een hel voor het hart

(Ik raak er niet aan gewend, ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
Deze eenzaamheid maakt me kapot, het doodt me
En in de stilte mis ik je stem

(Ik raak er niet aan gewend), nee, nee, (ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven)
Ik ben niet vrij omdat ik me voel alsof ik gevangen ben in die tijd