El Amor

De liefde is een straal van indirect licht
Een druppel van vrede, een geloof dat ontwaakt
Een zoem in de lucht, een punt in de mist
Een profiel, een schaduw, een pauze, een wacht

De liefde is een zachte fluistering die nadert
Een bel in de verte, een lichte bries
Een stem in de stilte, een geur van munt
Een daarna, een misschien, een keer, een doel

De liefde ontspruit tussen de lucht en de grond
En je kunt het voelen, en sommigen kunnen het zien
En het laat je ontwaken en denken aan hem
En het roept je zachtjes, strijkend over je huid

De liefde hypnotiseert je, laat je dromen
En je droomt en geeft toe en laat je meevoeren
En het beweegt je van binnen en laat je meer zijn
En het duwt je en kan je en neemt je mee

En plotseling tilt het je op, gooit het je, verbrandt je
Het maakt licht in je ziel, maakt vuur in je aderen
En het laat je schreeuwen als je voelt dat je brandt
Het lost je op, verdampt je, vernietigt je, creëert je

En het laat je reizen op de rand van de tijd (de liefde)
Stijgend over de rivieren van duizend universums (de liefde)
En het brengt je naar de glorie en geeft je aan de aarde (de liefde)
En het kijkt naar je en ziet je en denkt en denkt

(De liefde)
(De liefde)
(De liefde)

De liefde maakt je belachelijk, lacht je uit (de liefde)
Terwijl jij stil blijft staan, niet wetend wat te zeggen (de liefde)
En je wilt het volgen en zeggen dat het niet moet (de liefde)
Dat het moet blijven, terugkomen, dat het een fout maakt

En de liefde verstoort je grote ideeën (de liefde)
Het verwoest je, breekt je, splijt je, maakt je kapot (de liefde)
En het laat je zijn wie je niet wilt zijn (de liefde)
En het duwt je om slecht te zijn en laat je verrot achter

En het gooit je met je gezicht naar beneden, naar de laatste hel (de liefde)
Je ziel wordt je ontnomen, je lichaam wordt vertrapt (de liefde)
En je verdrinkt in verlangen, om weer naar niets te gaan (de liefde)
En plotseling stopt het en ziet het je en heeft het medelijden

De liefde
De liefde