Meu Querido, Meu Velho, Meu Amigo
Roberto Carlos
Mijn Dierbare, Mijn Oude, Mijn Vriend
Jouw mooie, witte haren,
Die vermoeide, diepe blik
Die me dingen toefluistert
En me zoveel leert van de wereld.
En die langzame stappen van nu,
Altijd samen met mij,
Hebben zoveel gerend in het leven,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
Jouw leven vol verhalen,
En die rimpels, getekend door de tijd,
Herinneringen aan oude overwinningen,
Of tranen die in de wind zijn gehuild.
Jouw zachte stem kalmeert me,
En zegt veel meer dan ik zeg,
Het zwijgt diep in mijn ziel,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
Jouw verleden leeft in het heden,
In de ervaringen die je hebt,
In dit bewuste hart,
Van de schoonheid van de dingen in het leven.
Jouw oprechte lach geeft me moed,
Jouw juiste advies leert me,
Ik kus je handen en zeg,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
Ik heb je al van alles verteld,
Maar dat is allemaal te weinig,
Vergeleken met wat ik voel,
Als ik naar jouw mooie haren kijk.
Ik kus je handen en zeg,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
Als ik naar jouw mooie haren kijk,
Ik kus je handen en zeg,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
Als ik naar jouw mooie haren kijk,
Ik kus je handen en zeg,
Mijn dierbare, mijn oude, mijn vriend.
