Sentado À Beira do Caminho

Ik kan hier niet langer blijven
Wachtend
Totdat je op een dag ineens
Terugkomt naar mij

Ik zie vrachtwagens
En haastige auto's
Langs me heen rijden
Ik zit aan de rand
Van een weg
Die geen einde meer kent

Mijn blik verliest zich in het stof
Van deze treurige weg
Waar de verdriet
En de gemis van jou
Nog steeds bestaan

Die zon die brandt
Op mijn gezicht
Een restje hoop
Om je van dichtbij
Te zien kijken
Dat ik in mijn herinnering draag

Ik moet hier snel mee stoppen
Ik moet me herinneren dat ik besta
Dat ik besta, dat ik besta

De regen komt, nat mijn gezicht
En dan huil ik zo veel
Mijn tranen
En de druppels van de regen
Verwarren zich met mijn verdriet

Ik kijk naar mezelf, zoek naar mij
En vind niets
Ik ben een arme rest van hoop
Aan de rand van een weg

Ik moet hier snel mee stoppen
Ik moet me herinneren dat ik besta
Dat ik besta, dat ik besta

Auto's, vrachtwagens, stof
Weg, alles, alles, alles
Verwarren zich in mijn hoofd
Mijn schaduw volgt me
En ziet dat ik
Langzaam sterf

Alleen jij ziet niet dat ik
Niet langer kan
Hier alleen blijven
Het hele leven wachten
Op jou
Zittend aan de rand van de weg

Ik moet hier snel mee stoppen
Ik moet me herinneren dat ik besta
Dat ik besta, dat ik besta