BAGDAD (Cap.7: Liturgia)
ROSALÍA
BAGDAD (Hoofdstuk 7: Liturgie)
En het gaat branden als je daar blijft staan
De vlammen stijgen naar de hemel om te sterven
Er is niemand meer daar
Er is niemand meer
Zittend, klappend
En het gaat branden, als je daar blijft staan
De vlammen stijgen naar de hemel om te sterven
Er is niemand meer daar
Er is niemand meer, er is niemand meer
's Nachts
Kwam ze uit Bagdad
Zwart haar, donkere ogen
Mooi maar treurig
Zittend
Met het hoofd omlaag, klappend
Terwijl om haar heen
Ze voorbijgingen, keken naar haar
Keken naar haar zonder iets te zien
Alleen in de hel
In de hel, is ze gevangen
Zittend
Haar handen, bij elkaar
Dat, op de maat van bulerías
Het leek alsof ze aan het bidden was
Jong de handen en scheid ze
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen en scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen en scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen en scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
Uit de lichten
Komt een engel die viel
Heeft een merk op zijn ziel
Maar zij zag het niet
Zittend
Naar de hemel, wil ze bidden
Verbrand door haar kwellingen
Die God zal haar moeten laten betalen
En het gaat branden, als je daar blijft staan
De vlammen stijgen naar de hemel om te sterven
Er is niemand meer daar
Er is niemand meer
Zittend, klappend
En het gaat branden, als je daar blijft staan
De vlammen stijgen naar de hemel om te sterven
Er is niemand meer daar
Er is niemand meer, er is niemand meer
Jong de handen en scheid ze
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen en scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen en scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
(Jong de handen, scheid ze)
Jong de handen en scheid ze
Jong de handen en scheid ze
