La Hija de Juan Simón

Toen ik mijn straf had uitgezeten
Toen ik mijn straf had uitgezeten
Voelde ik me heel alleen en verloren

Zij is gestorven van verdriet
En ik, die de schuld heb gehad
Weet dat ze stierf als een goed mens
Zij is gestorven van verdriet
En ik, die de schuld heb gehad
Weet dat ze stierf als een goed mens

Ze hebben haar 's middags begraven
De dochter van Juan Simón
En het was Simón in het dorp
En het was Simón in het dorp
De enige begraver

En zoals hij in de ene hand de schep droeg
En op zijn schouder de hooivork
Vroegen ze allemaal
En vroegen ze allemaal:
Waar kom je vandaan, Juan Simón?

Ik ben begraver, en ik kom
Ik ben begraver, en ik kom
Van het begraven van mijn hart