23
RYM
23
يالله, ik wou dat ik kon geloven, als jij dat ook kon
Wat de wereld me gaf was hard, ik hoop dat God hen leidt
Eerlijk, ik heb alles gedaan wat ik kon, alles heb ik voor jullie gelaten
De wond blijft in mijn hoofd, ah ah ah!
De mensen begrijpen er niets van, en het is alsof ze het niet zien
Ik heb geen gedicht, geen lijk, geen graf dat we bezoeken
Ze hebben het zonder kunst gedaan, ze draaien in hun plaats
Een pers vol schande, ze willen alleen maar foto's
En ik heb een doek in mijn hand, ik veeg mijn tranen weg
Die van de pijn, ik weet niet wat ik moet voelen
In mijn huis ben ik afgesloten, ik voel niets meer, ik ben gewoon een schim
Ah ah ah! Ik geef, ook al heb ik niets
Ik ben niet opgevoed met slecht praten
Ik heb alles verborgen, in de schaduw van de vrijheid en ik ben nog niet begonnen
Ah, en ik heb principes, in stilte kwam de wijsheid en ze hebben de balans omgedraaid
Een netwerk van graafmachines, jij bent een ongelovige
Ze zetten mijn studie op de achtergrond
Ze zeiden leugens, over degene die stierf en geduld had
En over alles, ze lieten me in de steek en ze zeiden: "Sorry, vergeef ons"
De straf krijg je, Marokkanen hebben me één woord afgenomen, arme jij
Geen eten, geen rust, dit is op zich al een misdaad, oh zij!
Ik heb nooit de weg naar de rechtbank gekend
De sterke eet de zwakke en begrijpt de wet van de jungle niet
Ik weet nu dat God
De hele wereld met mij meeneemt
En ik heb nergens spijt van
Ik heb 23 jaar les gehad en in één jaar
God zij de genade van degenen die ons opvoeden
Ook al is er geen ouder, zijn geest is altijd bij mij
We zijn alleen maar aan het begraven met hem
Ik heb niets te doen, het is God die het wil
En ik heb niets te verbergen, het is moeilijk om te vergeven
Geen moeder, geen vader
En ik heb niets te verbergen, het is moeilijk om te vergeven
Geen moeder, geen vader