Palabra Prohibida

Ik vraag me af of dit al een afgesloten hoofdstuk is
Of ik de verzen opnieuw ga lezen om het nooit te vergeten
Dat ik ooit was, iets onvermijdelijks

Nu vragen de straten zich af
Waar ik ben gebleven
Wat ik droeg, of de zomer het heeft meegenomen
Ik was, als ik ooit was, iets onvermijdelijks

En nu weet ik dat ik ben, jouw verboden woord
Jouw verloren initiaal, jouw regel die ik niet breken mag
Ik weet dat ik een fase ben in jouw leven
Dat jouw lichaam me niet vergeet
En dat dit de laatste keer is

Dit is de laatste keer dat je van mij hoort, dat ik over jou praat
Dat mijn mond vergeet hoe jouw naam op mijn lippen klinkt
Onbewust, zonder te weten hoe het is gebeurd
Het kost me moeite om het te herinneren
Het is jouw naam op mijn lippen

Ik heb jouw stem op het puntje van mijn tong, die me bedreigt om eruit te springen
Ik had er zin in en nu heb ik geen zin meer
Het moet iets betekenen

Ik denk aan jou, en er is geen kleur
Ik zie het grijs, er is geen liefde meer

En nu weet ik dat ik ben, jouw verboden woord
Jouw verloren initiaal, en jouw regel die ik niet breken mag
Ik weet dat ik, een fase ben in jouw leven
Dat jouw lichaam me niet vergeet
En dat dit de laatste keer is

Dit is de laatste keer dat je van mij hoort, dat ik over jou praat
Dat mijn mond vergeet hoe jouw naam op mijn lippen klinkt
Onbewust, zonder te weten hoe het is gebeurd
Het kost me moeite om het te herinneren
Het is jouw naam op mijn lippen