Desde Lejos
Santiago Cruz
Vanuit de Verte
Ik vraag om weinig, ik vraag om je herinnering
Dat je me op een goede manier herinnert
Terwijl de dagen voorbijgaan, van mijn kalender
Ontdek ik dat ik zoveel van je hield
Zoveel dat de slechte momenten niet zwaar wegen
Integendeel, er zijn geen openstaande rekeningen meer
Alles is geregeld en als je me vraagt
Heb ik het al goedgemaakt, zonder spijt
Dat er licht in je leven is, dat wil ik
Dat je gelukkig bent, dat is mijn bedoeling
Zitten en van een afstand kijken
Dat als ze mijn naam noemen, je niet naar de lucht kijkt
En dat je me bewaart in dat hoekje waar je
De dingen bewaart die jouw dromen waren
Ik loop langzaam, kauwend op de tijd
En ik herinner je op een goede manier
De dagen zijn voorbij, binnenkort zijn het jaren
En ik ontdek dat ik zoveel van je hield
Zoveel en toch had ik mijn fouten
Ik weet dat een succes niet meer ter zake doet
Alles is geregeld en als je me vraagt
Heb ik het al goedgemaakt, zonder spijt
Dat er licht in je leven is, dat wil ik
Dat je gelukkig bent, dat is mijn bedoeling
Zitten en van een afstand kijken
Dat als ze mijn naam noemen, je niet naar de lucht kijkt
En dat je me bewaart in dat hoekje waar je
De dingen bewaart die jouw dromen waren
Dat er licht in je leven is, dat wil ik
Dat als je me op straat weer tegenkomt
Je naar me lacht en zo van een afstand
Kan ik zien dat we het verhaal hebben afgesloten
En dat je me bewaart in dat hoekje waar je
De dingen bewaart die jouw dromen waren
Zitten en van een afstand kijken
Dat als ze mijn naam noemen, je niet naar de lucht kijkt
En dat je me bewaart in dat hoekje waar je
De dingen bewaart die jouw dromen waren
Dat je naar me lacht en zo van een afstand
Kan ik zien dat we het verhaal hebben afgesloten
En dat je me bewaart in dat hoekje waar je
De dingen bewaart die jouw dromen waren