Dos Oruguitas
Sebastián Yatra
Twee Rupsjes
Twee rupsjes, verliefd en blij
Brengen hun nachten en ochtenden vrij
Vol honger, blijven ze gaan
En navigeren door een wereld die blijft veranderen
Navigeren door een wereld die blijft veranderen
Twee rupsjes, stoppen de wind
Terwijl ze elkaar omarmen met gevoel
Blijven groeien, weten niet wanneer
Zoek een plekje, de tijd blijft veranderen
Onscheidelijk zijn ze en de tijd blijft veranderen
Oh rupsjes, houd het niet langer in
Je moet apart groeien en weer terug
Vooruit ga je verder
Er komen wonderen, er komen poppen
Je moet vertrekken en je eigen toekomst bouwen
Oh rupsjes, houd het niet langer in
Je moet apart groeien en weer terug
Vooruit ga je verder
Er komen wonderen, er komen poppen
Je moet vertrekken en je eigen toekomst bouwen
Twee rupsjes, verdwaald en klein
In twee cocons, goed warm en fijn
Met nieuwe dromen, het is bijna tijd
Om te doen wat nodig is in een wereld die blijft veranderen
Hun muren omver, daar komt ons wonder
(Onszewonder, ons wonder, ons wonder, oh)
Oh vlinders, houd het niet langer in
Je moet apart groeien en weer terug
Vooruit ga je verder
Je bent al wonderen, brekend uit de poppen
Je moet vliegen, je moet je eigen toekomst vinden
Oh vlinders, houd het niet langer in
Je moet apart groeien en weer terug
Vooruit ga je verder
Je bent al wonderen, brekend uit de poppen
Je moet vliegen, je moet je eigen toekomst vinden
Oh vlinders, houd het niet langer in
Je moet apart groeien en weer terug
Vooruit ga je verder
Je bent al wonderen, brekend uit de poppen
Je moet vliegen, je moet je eigen toekomst vinden