VERTEBRE
SETTEMBRE
WERVELCOLONNE
Je zei dat het niet uitmaakte
En nu laat je me alleen
Je hebt me je schuld in de mond gelegd
En je weet dat dit niet de manier is
We doen alsof we volwassen zijn maar
We huilen op de universiteit
Ook ik voel me soms
Een verloren hond in de stad
Scheur mijn huid van de wervelkolom
Maar vertel me waarom je niet meer met me wilt praten
In je ogen brandt de stad
Want hier bij jou zijn is als mijn waardigheid verliezen
Verwaarlozen is voor mij hetzelfde als neuken
En jezelf in het vuur gooien zonder as
En tussen ons weet ik niet wie zal winnen
Niemand heeft ons ooit verteld
Hoe je op onze leeftijd moet huilen
Je gaf me het beste van jezelf
Je mooiste leugens
En ik hield ze zo stevig vast terwijl
Ik leerde vallen
Scheur mijn huid van de wervelkolom
Maar vertel me waarom je niet meer met me wilt praten
In je ogen brandt de stad
Want hier bij jou zijn is als mijn waardigheid verliezen
Verwaarlozen is voor mij hetzelfde als neuken
En jezelf in het vuur gooien zonder as
En tussen ons weet ik niet wie zal winnen
Niemand heeft ons ooit verteld
Hoe je op onze leeftijd moet huilen
Niemand heeft ons ooit verteld
Niemand heeft ons ooit verteld, nee
Slechts om niet te verdwijnen
Scheur mijn huid van de wervelkolom
Maar vertel me waarom je niet meer met me wilt praten
Tussen ons weet ik niet wie zal winnen
Niemand heeft ons ooit verteld hoe je op onze leeftijd moet lachen